Trzy rodzaje fug stosowanych w instalacjach płytek

Fugi cementowe, epoksydowe i furanowe: kiedy ich używać?

Wszystkie formy płytek ceramicznych używają pewnego rodzaju zaprawy do wypełniania i uszczelniania szwów między płytkami. Niezależnie od tego, czy płytka jest tradycyjną ceramiką, porcelaną, kamieniołomem czy kamieniem naturalnym, bardzo ważne jest, aby szwy między płytkami były odpowiednio wypełnione materiałem, który zapobiega przedostawaniu się wilgoci do wylewki. Aby zachować tę wodoodporność, wszystkie fugi będą musiały być odpowiednio konserwowane – naprawiane, gdy pojawią się pęknięcia i okresowo uszczelniane, aby fuga była prawdziwie wodoodporna.

Istnieją trzy główne rodzaje zaczynu: cementowe zaprawy składające się na bazie cementu portlandzkiego; fugi epoksydowe i furanowe , z różnymi wariantami dostępnymi w każdym typie. Fugi cementowe i epoksydowe są dostępne w różnych kolorach, które pozwalają dopasować lub kontrastować z kolorem płytek; fugi furanowe są zwykle dostępne tylko w kolorze czarnym.

Zaprawy cementowe

Głównym składnikiem zapraw cementowych jest cement portlandzki, a także cząsteczki wypełniacza o różnej wielkości, dodatek zatrzymujący wodę i kolorowe pigmenty. Fugi cementowe są tradycyjnym materiałem do spoinowania, używanym najczęściej w zastosowaniach mieszkaniowych, a także w niektórych zastosowaniach komercyjnych. Cementowe fugi są dostępne w różnych kolorach, które pozwalają dopasować lub kontrastować z płytkami. Fugę miesza się z wodą i nakłada kielnią. Środek zatrzymujący wodę w zaprawach cementowych opóźnia czas schnięcia, umożliwiając powolne utwardzanie cementu i uzyskanie maksymalnej twardości.

W przypadku stosowania z porowatymi płytkami, takimi jak płytki z kamieniołomu, łupek lub inne płytki z kamienia naturalnego , zaprawa cementowa może zabrudzić powierzchnie. Większość profesjonalistów uszczelnia porowate płytki przed fugowaniem – krok, który nie jest konieczny w przypadku standardowych płytek szkliwionych.

Szlifowane kontra nie piaskowane

Szlifowane zaprawy cementowe zawierają dość duże cząstki piasku, które można zobaczyć i wyczuć – wyglądają i są ziarniste. Fuga szlifowana jest zwykle zalecana, gdy szwy mają szerokość 1/8 cala lub więcej, ponieważ piasek zapewnia dodatkową siłę wiązania, która zapobiega pękaniu. Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania szlifowanych fug na wysoce wypolerowanych płytkach, ponieważ piasek może w rzeczywistości zarysować powierzchnie. Dobrym pomysłem jest przetestowanie zaprawy na przykładowej płytce.

Niezapiaszczone fugi mają znacznie gładszą konsystencję, ponieważ zawarte w nich cząsteczki mineralne są bardzo drobnymi proszkami, które nie mają zauważalnego piasku. Stosuje się je ze spoinami o szerokości od 1/16 do 1/8 cala. W przypadku stosowania z szerszymi szwami, nieoszlifowane fugi mają tendencję do pękania, ponieważ nie mają siły wiązania oferowanej przez zaprawy piaskowane.

Zaprawa modyfikowana lateksem

Fugi piaskowane mogą być formułowane z dodatkiem polimeru lateksowego, zawartym w suchej mieszance lub dodawanym w trakcie mieszania zaprawy z wodą. Dodatek wzmacnia wodoodporność fugi, a także zwiększa wytrzymałość.

Konserwacja

Najbardziej popularne są zaprawy cementowe, które można stosować praktycznie wszędzie tam, gdzie układane są płytki. Jednak nawet fugi zawierające dodatki lateksowe są nieco porowate i podatne na barwienie. Wszystkie zaprawy cementowe należy co roku lub dwa razy uszczelniać uszczelniaczem penetrującym, aby były wolne od plam i całkowicie wodoodporne.

Fugi epoksydowe

Fugi epoksydowe mają zupełnie inną formę, bez użycia cementu portlandzkiego. W procesie mieszania nie jest również używana woda. Fugi te składają się z żywicy epoksydowej, wypełniaczy krzemionkowych, pigmentów i utwardzacza. Fugi epoksydowe są znacznie mniej porowate niż fugi cementowe i są dobrym wyborem w miejscach, w których obecne są kwasy i smary – np. W kuchni.

Fugi epoksydowe występują zarówno w postaci nieszlifowanej, jak i piaskowanej, chociaż rodzaj użytego piasku różni się od tego, który można znaleźć w zaprawach cementowych. Fugi epoksydowe układają się dość szybko, co sprawia, że ​​są trochę trudne dla amatorów. Fugi epoksydowe są również znacznie droższe, kosztują około 8 USD za funt w porównaniu z 1 do 2 USD za cementowe zaprawy. Ale w obszarach, w których wymagana jest maksymalna odporność na plamy, fuga epoksydowa może być doskonałym wyborem.

Należy pamiętać, że zaprawa epoksydowa może poważnie poplamić powierzchnie płytek, które są porowate i nieszkliwione, takie jak płytki wapienne lub kamienne. W przypadku stosowania fugi epoksydowej na tych płytkach, płytki należy uszczelnić przed fugowaniem.

Konserwacja

Jedną z zalet fug epoksydowych jest to, że nie trzeba ich uszczelniać, podobnie jak fugi cementowe. Jednak mogą zostać poplamione. Szorowanie mieszaniną wybielacza i wody lub octu i wody zwykle dobrze sprawdza się przy czyszczeniu fug epoksydowych.

Modyfikowana żywica epoksydowa

Dostępny jest również inny rodzaj fugi hybrydowej, która zasadniczo jest zaprawą epoksydową wzmocnioną cementem portlandzkim. Właściwości tej zaprawy są podobne do standardowych zapraw cementowych – wymagają regularnego uszczelniania, itp. Są jednak twardsze, mocniejsze i bardziej odporne na plamy niż standardowe zaprawy cementowe.

Fugi z żywicy furanowej

Fuga Furan jest podobna do żywicy epoksydowej, ale jest wykonana z polimerów wzmocnionych alkoholi, które są wysoce odporne na chemikalia. Nazwa wywodzi się od alkoholu fufurylowego zawartego w formule. W tego typu fugach nie ma w ogóle wody. Furany to układy dwuskładnikowe zawierające żywicę furanową i proszek wypełniający z kwasowym katalizatorem. To właśnie kwasowy katalizator powoduje utwardzenie żywic furanowych, tworząc żywicę termoutwardzalną o niezrównanej odporności chemicznej, fizycznej i termicznej. 

Fuga Furan jest powszechnie stosowana do fugowania kostki brukowej i płytek kamieniołomów, a także jest zalecana w miejscach narażonych na działanie środków chemicznych i smarów. Powierzchnie płytek mogą być gładkie, antypoślizgowe lub ścierne, w zależności od przeznaczenia podłogi. Powierzchnie płytek lub cegły należy pokryć woskiem, aby chronić je przed zabrudzeniem przed montażem furanu. Ze względu na trudność instalacji te zaprawy są zwykle używane w projektach przemysłowych, takich jak laboratoria, mleczarnie i zakłady mięsne.

Podczas mieszania należy zachować ostrożność, aby uniknąć wdychania oparów. Do prawidłowej instalacji wymagane są specjalne umiejętności, które należy wykonać, gdy temperatura wynosi od 15 do 32 stopni Celsjusza.

Koszt instalacji

Koszt zależy od poziomu wiedzy wykonawcy i obszaru, na którym zostanie ułożona fuga do płytek.